صادرات کاه،آخال حبوبات و کنسانتره؛ تهدید یا فرصت؟
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۳۰۱۷۵
مدیرعامل اتحادیه مرکزی دام سبک کشور می گوید که به کاه و آخال حبوبات در داخل کشور نیاز داریم و صادرات آن ممکن است بر قیمت این اقلام در داخل کشور اثر بگذارد و حتی با کمبود آنها نیز مواجه شویم، ولی صادرات خوراک دام و کنسانتره اگر باعث توقف در تولید داخل نشود و نهاده بدون محدودیت وارد شود مشکلی ندارد و حتی باعث خواهد شد کارخانه ها به ظرفیت تولید برسند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
افشین صدر دادرس در گفتوگو با ایران اکونومیست، در پاسخ به اینکه آیا آزادسازی صادرات آخال و خوراک طیور مشکلی در بازار داخلی ایجاد نخواهد کرد؟ گفت: کاه و آخال حبوبات در داخل کشور تولید میشود و پسماند کشاورزی است و نباید از کشور خارج شود زیرا علاوه بر اینکه در داخل به آن نیاز داریم و در حال حاضر با کمبود آن مواجهیم این اقدام برافزایش قیمت این محصولات نیز تاثیر می گذارد؛ آنهم در فصلی که دیگر تولید نداریم و هر چه که در حال صادرات است از ذخایر انجام می شود. بنابراین طبیعی است که در داخل کشور کمبود به وجود خواهد آمد.
وی ادامه داد: در بحث کنسانتره، خوراک دام و مکملها اما تا زمانی که نهاده بدون محدودیت وارد می شود، مشکلی وجود ندارد. زیرا نهادهها با ارز نیمایی وارد کشور میشوند، هر کس بخواهد میتواند نهاده وارد کند، بنابراین هرچه خوراک نیاز باشد قابل تامین است و ایرادی ندارد که کارخانهها خوراک دام و کنسانتره را تولید و صادر کنند.
مدیرعامل اتحادیه مرکزی دام سبک کشور اضافه کرد:اگر مانند دوره قبل نهاده قطره چکانی توزیع میشد و کارخانهها نمیتوانستند نیاز داخل را تامین کنند نباید صادرات انجام میشد. ولی امروزه نهاده و کنسانتره زیاد است و اتفاقا صادرات باعث میشود که کارخانهها به ظرفیت تولید برسند به شرط اینکه این اتفاق توقفی در تولید داخل ایجاد نکند.
وی تصریح کرد: نگران این هستیم که کیفیت تولید داخل فدای تولیدات صادراتی شود. در دو سه سال گذشته بزرگترین مشکلی که تولیدکنندگان داشتند کیفیت بود. کیفیت خوراک دام تولیدی در کشور پایین است و بعضا مشکلاتی برای تولیدکنندگان و سلامت دامهایشان ایجاد کرده بنابراین ضروری است که بر روی این مساله در کشور کار شود و مکانیزمی برای کنترل کیفی محصولات کارخانجات دام و طیور نیز در نظر گرفته شود. در حقیقت بیشتر به جای اینکه نگران صادرات باشیم نگران کیفیت محصولات تولیدی هستیم.
صدر دادرس در پایان افزود: تاکنون هیچ دستگاهی بر تولیدات خوراک دام نظارت نکرده است. تا به امروز فرآیند تولید اینگونه بوده که فرمول مشخصی را به کارخانهها میدادند و تولید صورت میگرفت ولی بر چگونگی تولید و کیفیت نظارتی نبود. مثلا باید ذرت در خوراک دام مصرف می شد و سهمیه ذرت نیز داده شده بود ولی برخی از ذرت زیرسرند کارخانهها استفاده کردند که کار درستی نیست. یا مثلا باید سبوس گندم زده میشد ولی سبوس برنج زده شد. یا مثلا درصد املاح، نمک و اوره کم و زیاد شده که باعث ایجاد مشکلاتی برای دامهای سبک و سنگین شده است.
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: آخال حبوبات خوراک دام و طیور داخل کشور آخال حبوبات خوراک دام کارخانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۳۰۱۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مردم این کشورها کُشته مُرده بستنی ایرانی هستند
محمدجواد شکری، از فعالان صنعت تولید و تجارت بستنی میگوید: «بسیاری از شرکتهای تولیدکننده ایرانی به کشورهای همسایه صادرات بستنی دارند که بیشتر به عراق و کشورهای حوزه خلیجفارس مانند عمان و کویت و امارات، بهویژه شهر دوبی است.»
«در ایران روزانه حدود هزار و ۲۰۰تن بستنی مصرف میشود که از این میزان حدود هزار تن از سوی شرکتهای صنعتی و ۲۰۰تن هم از سوی کارگاهها و بستنیسازیهای سنتی تولید میشود.» اینها را محمدجواد شکری، از فعالان صنعت تولید و تجارت بستنی در ایران در مورد آمار تولید و صادرات بستنی در کشور میگوید. اما مهمتر از بستنیهایی که مصرف داخلی دارند، لژیونرها و صادراتیها هستند؛ بستنیهایی که با برند ایرانی شهرت جهانی کسب کرده و دل مشتریها را بهدست آوردهاند.
شکری در مورد صادرات بستنی میگوید: «بسیاری از شرکتهای تولیدکننده ایرانی به کشورهای همسایه صادرات بستنی دارند؛ صادراتی که رکورد ۴۰۰تن بستنی در روز را به دستآورده است؛ بستنیهایی که بیشتر به عراق و کشورهای حوزه خلیجفارس مانند عمان و کویت و امارات بهویژه شهر دوبی میرسند. علاوه بر حوزه خلیجفارس، بستنیهای ایرانی به کشورهای آذربایجان، گرجستان، قزاقستان، قرقیزستان و ازبکستان و حتی کشورهای آفریقایی مانند لیبی هم صادر میشود و صادرکنندگان نیمنگاهی هم به بازار چین دارند.»
مردم جهان بستنی ایرانی را با چه طعمهایی دوست دارند؟شکری با بیان اینکه صادرات بستنی ایرانی به کشورهای دیگر با توجه به فرهنگ و ذائقه هر کشوری و با بستهبندیهای مختص هر منطقه انجام میشود، میگوید: «چینیها مزههای ایرانی مانند رز، گلاب و زعفران را خیلی دوست دارند و کشورهای همسایه شمال ایران طعم زردآلو را میپسندند.»
این فعال صنعت تولید و تجارت بستنی با بیان اینکه بستنی ایران حتی به آمریکا و کانادا هم صادرات میشود، میگوید: «هرچند صادرات ما به این کشورها محدود به ایرانیان ساکن در آنجا میشود، اما در شهرهایی مانند تورنتو عرضه بستنی ایرانی به جز فروشگاههای ایرانی به فروشگاههای غیرایرانی هم رسیده، ضمن اینکه بهدنبال توسعه صادرات بستنی به آمریکا هم هستیم.»
بستنی زعفرانی ابتکار ایرانیبستنی از فرنگ به ایران رسید. ناصرالدینشاه قاجار در سفر به فرانسه بعد از خوردن بستنی میوهای فرانسوی، عاشق این دسر جذاب شد و به خدموحشم خود دستور داد طرز تهیه آن را از فرانسویها بگیرند و به ایران بیاورند و اینگونه شد که پای بستنی به ایران باز شد. نخستین کسی که در تهران بستنی درست کرد «ممد ریش» نامی بود که با چرخ دورهگردیاش روانه کوچه و بازار میشد و بستنی میفروخت. پس از او، اکبر مشتی (مشدی) به بستنی رنگ و بوی ایرانی داد و بستنی زعفرانی تولید کرد. طعم این بستنی آنقدر خاص و خوب بود که خیلی زود در میان ایرانیان و جهانیان محبوب شد. اواخر دهه۴۰ شمسی، دستگاههای بستنیسازی وارد ایران شدند و بستنی در طعمها و برندهای مختلف عرضه شد.
منبع: همشهری آنلاین
tags # اخبار اجتماعی سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غولپیکر چینی از پورشه هم گرانتر است! قارچهای زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی میشوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست میدهند، چه حسی است؟